Adress Korespondencyjny Stowarzyszenia: Kowal 87-820 ul. Zamkowa 4

Wiesław Dybała-wspomnienie

Wiesława Dybała (1948-2023). Wspomnienie

 

Zdarza się, że zagonieni wśród obowiązków codzienności odkładamy ważne sprawy i spotkania z bliskimi „na później”. Wydaje się nam, że zdążymy jeszcze nie raz porozmawiać z ważnymi dla nas Osobami, jednak często życie pisze inne scenariusze i burzy nasze plany…

Z wielkim smutkiem i żalem przyjęliśmy informację, że w niedzielę, 12 listopada 2023 r. zmarła Pani Wiesława Dybała, wieloletnia Prezes Regionalnego Towarzystwa Przyjaciół Wąwolnicy.

Pani Wiesława urodziła się 11.03.1948 r. w Wąwolnicy. Tu dorastała i tu pracowała przez ponad 30 lat jako nauczycielka fizyki i chemii w szkole podstawowej, do której sama uczęszczała jako uczennica, na przełomie lat 50. i 60. XX w. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Nałęczowie podjęła naukę w Studium Nauczycielskim w Lublinie i od razu podjęła pracę w wąwolnickiej szkole. Wykształciła kilka pokoleń uczniów, ale sama także podnosiła swoje kwalifikacje zawodowe studiując zaocznie chemię i fizykę w Filii Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej w Rzeszowie.

Oprócz pracy dydaktycznej Pani Wiesława spełniała się w pracy wychowawczej prowadząc drużyny harcerskie działające na terenie szkoły w Wąwolnicy. To właśnie poprzez harcerstwo zaszczepiała w młodych ludziach zasady rzetelności, odpowiedzialności i prawdziwego patriotyzmu, wbrew oficjalnie obowiązującym, zindoktrynowanym przez komunistów zasadom. Swoją patriotyczną postawę zamanifestowała również w 1980 r. Kiedy powiał wiatr wolności, Pani Wiesława wstąpiła do NSZZ Solidarność Nauczycielska, gdzie pełniła funkcję Skarbnika organizacji związkowej na terenie Gminy Wąwolnica.

Pani Wiesia, bo większość z jej współpracowników i wychowanków tak właśnie o Niej mówiła i tak się do Niej zwracała, była też organizatorką niezapomnianych harcerskich rajdów i obozów wędrownych, podczas których wielu młodych ludzi poznawało zarówno bliskie jak i odległe zakątki naszej Ojczyzny. Z drugiej strony, głęboko emocjonalnie związana z Wąwolnicą była gorącą patriotką naszej Małej Ojczyzny i orędowniczką utworzenia Regionalnego Towarzystwa Przyjaciół Wąwolnicy, w którego strukturach działała z oddaniem przez niemal 35 lat. Przez wiele lat pełniła funkcję Prezesa Zarządu naszego Towarzystwa, stanowiąc wzór społecznika niezrażającego się przeciwnościami, a czasem brakiem wsparcia ze strony lokalnego środowiska.

Kiedy w 1995 r. z inicjatywy Zarządu RTPW i ks. Jana Pęzioła – kustosza Sanktuarium Matki Bożej Kębelskiej, powstało Muzeum Miasta Wąwolnicy, Pani Wiesława zaangażowała się w jego tworzenie i prowadzenie. Przez wiele lat prowadziła to Muzeum stając się z czasem najlepszym jego przewodnikiem i kustoszem. Przy tym nigdy nie eksponowała swoich zasług i zawsze skromna, nie afiszowała się z ogromem pracy i wysiłku, który wkładała w te działania. Nie wszyscy zresztą ten wysiłek zauważali i nie zawsze go doceniali. Ale Ona, mimo to  znajdowała czas, by zajmować się ważnymi sprawami społecznymi. Wyrazem tego zaangażowania była także jej praca w Radzie Gminy Wąwolnica, gdzie przez szereg lat służyła lokalnej społeczności jako radna.

W 2008 r. będąc radną gminy i członkiem Zarządu Regionalnego Towarzystwa Przyjaciół Wąwolnicy Pani Wiesława entuzjastycznie przyjęła informację o powstaniu Stowarzyszenia Króla Kazimierza Wielkiego i od początku była gorącą zwolenniczką współpracy miast kazimierzowskich, do czego zachęcała i przekonywała ówczesnego Wójta Gminy, Waldemara Pietraka. Reprezentowana przez niego Wąwolnica była jednym z miast założycieli Stowarzyszenia na spotkaniu inauguracyjnym w Kowalu, w dniu 29.04.2008 r.

Dziękujemy Bogu za to, że mieliśmy zaszczyt być uczniami, wychowankami i współpracownikami Pani Wiesławy. Postaramy się godnie kontynuować działalność Regionalnego Towarzystwa Przyjaciół Wąwolnicy, do której nas przekonywała i przygotowywała.

Pani Wiesławo, dziękujemy za Pani żaangażowanie w pracę na rzecz naszej Małej Ojczyzny i za przykład do naśladowania, jak być prawdziwym nauczycielem, wychowawcą, społecznikiem i regionalistą. A nade wszystko, jak być Dobrym Człowiekiem.

Sławomir Snopek
Prezes Zarządu RTPW

Skomentuj